- байбалам
- вопль; отвлекающий шум, крик
Казахско-русский словарь. 2013.
байбалам
Смотреть что такое "байбалам" в других словарях:
дат бират — (Жамб., Тал.) даурығу, байбалам салу. Жүдә д а т б и р а т бола беру – кәтте адамға жақсы мінез емес қой (Жамб., Тал.). Қостанай, Торғай маңында бұл сөздің екінші сыңарындағы бират сөзі бұйрат боп ашулану деген тіркесте сәл өзгерінді нұсқада… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
арабшылдық — зат. Араб еліне бет бұрушы, араб мәдениетін жақтаушы. Ал енді өзге тілдерден келген осындай сөздерді баспасөзден көзі шала қалса, байбалам салатын, «діни сөз», «а р а б ш ы л д ы қ» деп ойбайлайтын өңештер табылады (Қаз. әдеб., 02.1988, 3) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаратаған — зат. зоол. Үлкендігі орташа құстардың бір түрі. Дәл тұсынан қаптаған салт аттылар өткенде де, қ а р а т а ғ а н, сауысқандарша байбалам салмайтын жуас құстар марғау (С.Жүнісов, Ақан сері, 2, 30) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұртоқпақ — зат. Шаш ал десе, бас алатын, әумесер, есерсоқ; ұр да жық. Әйтпесе әулекі әумесерлік, бажылдақ байбалам, ұ р т о қ п а қ ұраншылдықтың істі қалай насырға шаптыратыны да көрмейбілмей жүрген жәйт емес (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 457). Тезек төре сойылын … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
